• Semmerzake, Unieke Sectie, kadastraal perceel 759 (gedeeltelijk)

• Voor de bouw van de bunker werd een perceel onteigend ter grootte van 1 are 34 ca aan de westzijde van het grotere perceel 759, gekadastreerd als landbouwgrond. Verdere erfdiensbaarheden speelden zich niet meer af op ditzelfde perceel.
  • De akte voor dit perceeltje werd verleden op 5 februari 1935 voor de totaalprijs van 850 BEF aan Mr Jules Maes, zelf groentenhandelaar en wonende te Gent.
  • De akte voorzag in dit geval ook een jaarlijkse intrest op dit bedrag van 5% dat zou worden uitbetaald vanaf het tekenen van de akte. In dit geval kwam dit neer op 42.50 BEF per jaar.
• Om de bunker ten allen tijde te kunnen bereiken, was het nodig deze onteigende zone te verbinden met de openbare weg. Dit gebeurde normaal over een strook van 2 meter breed. Naast de permanente erfdienstbaarheid was er ook nood aan de mogelijkheid de bunker gedurende 8 maanden te kunnen bereiken over een strook van 5 meter breed. Dit om de bouw van de bunker en het aanleveren van de nodige grondstoffen mogelijk te maken. Voor deze bunker zou dit in beide gevallen inhouden dat men erfdienstbaarheden zou voorzien vanaf het onteigende perceel 759 (gedeeltelijk) zou verbonden worden met de hoek gevormd door de percelen 765, 764a, 741 en 737. Vanaf daar sluit deze erfdienstbaarheid namelijk aan op de reeds bestaande erfdienstbaarheden voor de bunker Se6 in de richting van de Aalbroekstraat. Vanaf daar waren erfdienstbaarheden dus samenvallend met deze al bestaande voor die bunker.
• Een eerste stuk van de eerder beschreven erfdienstbaarheden, voor altijd over een strook van 2 meter breed (permanente erfdienstbaarheid) en verbreed tot 5 meter breed (tijdelijke erfdienstbaarheid) werd voorzien over een lengte van bijna 45 meter op de zuidgrens van perceel 762f.
• De akte voor deze erfdienstbaarheden werd verleden op 25 maart 1935 voor 245 BEF aan Eerwaarde Heer Kanunnik Raymond Vercruysse de Solart. Deze was bestuurder van de Zusters van de Visitatie en wonende te Sint Amandsberg (Gent).
• Daarnaast bevatte ook deze akte een clausule voor een jaarlijkse intrest van 5% op dit ooit verkregen bedrag na het tekenen van de akte. In dit geval kwam dit neer op een jaarlijkse intrest van 12.25 BEF.
• Een tweede stuk van erfdienstbaarheden verliep op volledig analoge wijze over een lengte van 27 meter op de zuidgrens van perceel 764a.
• De akte voor deze erfdienstbaarheden werd verleden op 26 maart 1935 voor 225 BEF aan Eerwaarde Heer Kanunnik René De Muynck, hoogleraar wonende te Leuven.
• Deze was ook al betrokken bij de onteigening horende bij de bunker Se8.
• Daarnaast bevatte ook deze akte een clausule voor een jaarlijkse intrest van 5% op dit ooit verkregen bedrag na het tekenen van de akte. In dit geval kwam dit neer op een jaarlijkse intrest van 11.25 BEF.
• Erfdienstbaarheden, zowel de permanente om de bunker ten allen tijde te kunnen bereiken, als de tijdelijke die standaard werden in de aktes voorzien met een termijn van 8 maanden voor de bouw van de bunker mogelijk te maken, gingen net zoals het uitkeren van toegekende intresten pas in voege, van zodra de eigenlijke werken voor de bouw van de bunker werden aangevat, ongeacht de tijdsperiode die op die manier verstreek tussen aankoop van de gronden en de eigenlijke bouw van de bunker zelf.

• Blijkbaar heeft men recent op het kadaster de unieke sectie gewijzigd in Sectie A. Alle percelen die vroeger geen Sectie hadden (uniek), worden voortaan voorafgegaan door de letter "A".
• Het originele perceel 759 bestaat op zich ondertussen nog altijd maar werd opgedeeld in het perceel A759b, het ooit onteigende perceeltje waar ooit de bunker op stond en de rest van het originele perceel, voortaan gekend als A759a.
• Heel merkwaardig is dat deze bunker in 1961 dus nog gekend stond als nog niet opnieuw verkocht na de oorlog. Gezien het perceeltje ook nog altijd apart op het kadaster vermeld staat (wel zonder de bunker er in detail op te tekenen), laat dit sterk vermoeden dat de bunker nooit officieel opnieuw is overgekocht en allicht onverkocht "illegaal" is ingegraven in het tweede voetbalplein van Semmerzake. Bijkomend is allicht ook nooit officieel het bijhorende perceel grond opnieuw overgekocht.

• De exacte locatie is nog weinig zeggend gezien de bunker is ingegraven. Hij stond zoals hierboven omschreven langs het meest westelijke van de 2 voetbalpleinen tussen de grote baklijn en de rechter zijlijn.

• Het was de meest rechtse steunliniebunker op het steunpunt Semmerzake voorbij Se9 (150 m). Hij was in hoek opgesteld met Se11 (190 m) zodat ze samen een groter gezichtsveld en schietbereik hadden.
• De schietsector van beide bunkers was de velden zuidoostelijk van de Aalbroekstraat.

• Hij bevatte één mitrailleurkamertje en een sas.

• Naast de standaard voorziene opstelling voor een Maximmitrailleur was dit bunkertje ook voorzien voor de opstelling van een Hotchkiss- of Coltmitrailleur.

Omschrijving van het gecamoufleerde bunkertje:

• Origineel concept
• Volgens de voorstudie was het de bedoeling een gebouwtje op te trekken met het uitzicht van een stalletje opgebouwd in assestenen. Dit is zeker nooit het geval geweest.
• Effectief uitgevoerd concept
• Het bunkertje was volledig ommuurd met baksteen en jammer genoeg dat het verdwenen is, was het op dat gebied nog altijd zeer intact tot het werd ingegraven.
• Volgens het originele bestek was het de bedoeling het baksteenwerk te cementeren maar dit is in praktijk zeker met dit bunkertje nooit gebeurd.
• Het had een gelijkaardig uitzicht als het kort daartegen gebouwde bunkertje Se5. De uitwendige bouwkenmerken waren zeer identiek aan deze van de bunker Se11 iets verderop tegen de Boentweg.
• Al het houtwerk was standaard uitgevoerd in Noors rood dennenhout tenzij anders vermeld.
• De luiken voor het schietgat alsook de bijkomende valse ramen waren uitgewerkt als gegalvaniseerde metalen platen waarop langs de buitenzijde houten raamprofielen waren gekleefd om het geheel nog explicieter het uitzicht van echte ramen te geven.
• Het schietgat voor de mitrailleur zat verborgen achter telkens 2 luiken openend in 2 richtingen van elk 0.50m x 1.40m (BxH).
• Op de linker zijkant zaten ook nog twee valse ramen. Deze waren dan identiek uitgewerkt met dat verschil dat deze waren opgebouwd op een gefixeerde gegalvaniseerde metalen plaat van 1.00m x 1.40m (BxH)
• Daarnaast had hij nog een identiek uitgewerkt kleiner vals raam van 0.80m x 1.00m op de achterkant van het sas.
• Het bunkertje was voorzien van een zadeldak dat was opgetrokken in hout en waarbij de dakbedekking bestond uit blauwe Boomse dakpannen.
• De toegangsput was uitgemetst in baksteen met een bodem in beton waarin een sterfput met metalen rooster was voorzien.
• Bij de bunkers met mitrailleurkamer(s) was de toegang tot de eigenlijke gevechtsruimtes van de bunker gescheiden van het sas door middel van een gepantserde metalen deur van 0.86m x 1.82m (BxH) met zonneblinden, omlijsting en luikje voor toegangsverdediging.
• De eigenlijke toegang bij de inkom was op zijn beurt afgesloten met een metalen traliehekje van 0.90m x 1.82m
• Dit traliehekje was op zijn beurt aan het zicht onttrokken door een houten camouflagedeur van 1.00m x 2.00m (BxH).
• In elke mitrailleurkamer was daarnaast standaard aanwezig:
  • 3.50 meter etagères met leggers in inlandse eik.
  • Een inlands eiken plankje van 0.32m x 0.12m x 0.06m met ijzeren steunen voor de plaatsing van een kogelpers.
  • 6 zware geschilderde hanghaken voor ophangen materialen in de kamers
  • Een verzinkte hanghaak aan het plafond voor ophangen olielamp (in vredestijd)
  • 1 chardome en chardomeplaat voor de standaard opstelling van een Maximmitrailleur
• Ventillatiegaten waren aan de buitenzijde aan de bovenzijde afgesloten met een koperen geperforeerde afdekplaat om ingooien van projectielen naar binnen onmogelijk te maken.
• Het globale uitzicht was dit van een gemetst bijgebouwtje of stalletje in de toenmalige velden, nu voetbalpleinen.

• Dit is nog weinig relevant gezien het bunkertje heden verdwenen is maar tot zijn ondergraving, was dit zeker een zeer fraai bunkertje op Semmerzake dat nog heel veel van zijn originele baksteencamouflage bevatte.

• Het is weinig waarschijnlijk dat het bunkertje ooit effectief sporen van strijd zal hebben gedragen.

• Het bunkertje stond waar heden de voetbalpleinen zijn van Semmerzake. Het terrein waar deze voetbalpleinen heden liggen, liggen merkbaar lager dan de rest van de terreinen in de directe omgeving. Dit kwam omdat het origineel terrein eind jaren 60 ontdaan geweest is van zijn bovenste zware kleilaag om ze te gebruiken in de plaatselijke steenbakkerijen.
• gedurende de jaren 70 heeft Semmerzake het lager gelegen en ontgonnen terreinen gebruikt als oefenvoetbalveld. Dit heeft het terrein ondertussen waarschijnlijk wel gered van gebruik als lokale stortplaats. Doordat dit terrein echter lager gelegen was en vooral omdat de eigenlijke bovenlagen ontbraken was dit een zeer vettig terrein en gevoelig voor water.
• Naast het eerste in gebruik genomen voetbalplein op de rand met het hoger gelegen en niet ontgonnen terrein, stond nog dit bunkertje Se10.
• Het bunkertje is jaren gebruikt geweest als tribune voor het publiek rondom het voetbalplein. Fotografen en filmploegen opdagend voor het lokale voetbal maakten er graag gebruik van om ongestoord te kunnen filmen en fotograferen. Somtijds werden er zelfs stoelen en een laddertje geplaatst om hem goed te kunnen bestijgen.
• Toen er echter plannen opdoken voor de aanleg van een tweede voetbalplein werd het bunkertje echter de spelbreker. Het stond in dat geval te ver op de voorziene ruimte voor een tweede plein om het kunnen samen met dat tweede veld te integreren.
• Om dit tweede plein dan ook mogelijk te maken heeft men het desbetreffende bunkertje ondergraven en laten omvallen in het lager gelegen terrein. Deze ondergraving werd eveneens door de Loonwerkers De Clercq uit Gijzenzele uitgevoerd. Deze had ondertussen al wat reputatie opgebouwd in dit type van werk omwille van vijf ondergravingen die hij reeds had uitgevoerd op Betsberg Oosterzele. Voor de foto's van de ondergraving zou ik zeker "Loonwerken De Clercq uit Gijzenzele" en "Mr Antoine De Smet" willen bedanken voor de vele oude foto's van de ondergraving van de bunker op het voetbalplein van Semmerzake.
• Daarna heeft men het geheel van het lager gelegen terrein gedeeltelijk opgehoogd om het droger te krijgen.
• Het inkantelen van de bunker is echter zeker niet volledig gegaan zoals gewild en de brandweer is er zelfs nog aan te pas gekomen om de bunker zijn laatste aantal centimeters te laten zakken. Mits enig schiet en pikeurwerk heeft men het bunkertje uiteindelijk toch tot enkele centimeters onder het maaiveld kunnen verbergen.
• Al tientallen jaren echter, sukkelt met allicht met het fenomeen dat men ook kent bij regenwaterputten die leeg in de ondergrond steken. Door de tegendruk van grondwater, durven deze wel eens naar boven geduwd te worden. Dit is ook al jaren aan de gang met deze bunker die maar zeer beperkt aan het oppervlak ligt onttrokken. Hij steekt tot op heden op de aangeduide plaats, amper enkele centimeters onder het huidige maaiveld. Opletten bij frezen van het veld en het maken van slidings voor de voetballers zou ik zeggen. Er zit nog een steentje in de ondergrond...
• Blijft dus ook nog bij dit bunkertje de twijfelachtige situatie of het bunkertje en bijhorend terrein ooit effectief opnieuw werden verkocht of uiteindelijk zijn ingegraven terwijl het in feite nog staatseigendom was?...

• Op basis van de hoeveelheden toegepast binnen de bouwproject A en B voor gelijkaardige bunkertjes, gecombineerd met de toegepaste basisprijzen zoals in het bestek van bouwproject E terug te vinden, werd een eerste benaderende prijs bepaald voor elk van de bunkertjes. Deze detailprijzen werden daarna herrekent via de regel van 3 op basis van de werkelijke projectprijs zoals terug te vinden in het bestek en de totaalprijs zoals zelf op basis van de gemaakte veronderstellingen, bekomen. Op die wijze moet dit bunkertje ongeveer 41.412,11 Bef gekost hebben.
• Als men hier nog eens een aantal zaken gaat bijtellen die niet dienden ingecalculeerd te worden door de bouwfirma's maar rechtstreeks werden aangeschaft door de militaire overheid zoals bv chardomes, koepels, ventillatoren,... moet de totale kostprijs ongeveer op 41.662,11 Bef hebben gelegen.
• Ter info: 1 BEF in 1934 komt ongeveer overeenkomt met een bedrag van 74 BEF (1.84€) in 2013, een "factor 74" dus.